ਜੱਲ੍ਹਿਆਂਵਾਲਾ ਬਾਗ ਦੇ ਕਤਲੇਆਮ ਦੀ ਮੁਆਫੀ ਦੀ ਮੰਗ ਪਿੱਛੇ ਛੁਪੇ
ਦੇਸ਼-ਧਰੋਹੀ ਮਕਸਦਾਂ ਨੂੰ ਪਛਾਣੋ
-ਨਵਜੋਤ
ਕੁੱਝ ਹਾਕਮ ਜਮਾਤੀ ਸਿਆਸੀ ਹਲਕਿਆਂ, ਬੁਰਜੂਆ ਉਦਾਰਵਾਦੀ ਬੁੱਧੀਜੀਵੀਆਂ, ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਕੁੱਝ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਅਤੇ ਕੁੱਝ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਵੱਲੋਂ ਇਹ ਮੰਗ ਉਭਾਰੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ ਕਿ ਬਰਤਾਨੀਆ ਦੀ ਮੌਜੂਦਾ ਸਰਕਾਰ ਵੱਲੋਂ ਜੱਲ੍ਹਿਆਂਵਾਲੇ ਬਾਗ ਵਿੱਚ ਕੀਤੇ ਕਤਲੇਆਮ ਦੀ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਹੱਦ ਤੱਕ ਇਸ ਦਬਾਅ ਨੂੰ ਹੁੰਗਾਰਾ ਦਿੰਦਿਆਂ, ਬਰਤਾਨਵੀਂ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਥਰੇਸਾ ਮੇਅ ਵੱਲੋਂ ਪਿਛਲੇ ਦਿਨੀਂ ਪਾਰਲੀਮੈਂਟ (ਹਾਊਸ ਆਫ ਕਾਮਨਜ਼) ਵਿੱਚ ਬੜੇ ਹੀ ਬੋਚਵੇਂ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਕਤਲੇਆਮ ਬਰਤਾਨਵੀ ਇਤਿਹਾਸ 'ਤੇ ਇੱਕ ''ਸ਼ਰਮਨਾਕ ਧੱਬਾ'' ਹੈ। ਪਰ ਉਸ ਵੱਲੋਂ ਮੁਆਫੀ ਨਹੀਂ ਮੰਗੀ ਗਈ। ਇਸ ਨੂੰ ਕੁੱਝ ਹਲਕਿਆਂ ਵੱਲੋਂ ਗੈਰ-ਤਸੱਲੀਬਖਸ਼ ਸਮਝਦਿਆਂ, ਫਿਰ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗਣ ਦੀ ਮੰਗ ਉਭਾਰੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ।
ਬਰਤਾਨਵੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਦੇ ਬਿਆਨ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਬਰਤਾਨਵੀ ਹਕੂਮਤ ਡਾਇਰ ਵੱਲੋਂ ਨਿਹੱਥੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਇਕੱਠ 'ਤੇ ਗੋਲੀ ਚਲਾਉਣ ਅਤੇ ਕਤਲੇਆਮ ਰਚਾਉਣ ਦੇ ਇਸ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਕਦਮ ਨੂੰ ਤਾਂ ਨਾਮੁਨਾਸਿਬ ਕਹਿ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਹੁਣ ਸੋਚਦਿਆਂ ਇਹ ਕਹਿ ਸਕਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਵਕਤ ਹਾਲਤ ਨੂੰ ਨਜਿੱਠਣ ਲਈ ਅਜਿਹਾ ਕਦਮ ਉਠਾਉਣ ਤੋਂ ਬਚਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਹੋਰ ਬਦਲਵੇਂ ਕਦਮ ਉਠਾਉਣ ਦੀਆਂ ਗੁੰਜਾਇਸ਼ਾਂ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਇਸ ਕਦਮ ਪਿੱਛੇ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਬਰਤਾਨਵੀਂ ਹਾਕਮਾਂ ਦੀ ਡੰਡੇ ਦੇ ਜ਼ੋਰ ਭਾਰਤ ਨੂੰ ਗੁਲਾਮ ਬਸਤੀ ਬਣਾਉਣ ਅਤੇ ਫਿਰ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਗੁਲਾਮੀ ਦੇ ਜੂਲੇ ਨੂੰ ਵਗਾਹ ਮਾਰਨ ਲਈ ਉੱਠਦੇ ਬਾਗੀ ਲੋਕ ਉਭਾਰ ਨੂੰ ਡੰਡੇ ਦੇ ਜ਼ੋਰ ਕੁਚਲ ਸੁੱਟਣ ਦੀ ਨੀਤੀ ਦਾ ਖੰਡਨ ਕਰਨ ਅਤੇ ਇਸ 'ਤੇ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗਣ ਲਈ ਕਦਾਚਿਤ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਮੇਅ ਦੇ ਬਿਆਨ ਪਿੱਛੇ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਲੁਕਵਾਂ ਤਰਕ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਬਰਤਾਨੀਆ ਵੱਲੋਂ ਡੰਡੇ ਦੇ ਜ਼ੋਰ (ਫੌਜੀ ਮਾਰਧਾੜ) ਨਾਲ ਏਸ਼ੀਆ, ਅਫਰੀਕਾ ਅਤੇ ਲਾਤੀਨੀ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਕਈ ਦਰਜ਼ਨ ਮੁਲਕਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਬਸਤੀਆਂ/ਅਰਧ ਬਸਤੀਆਂ ਬਣਾਉਂਦਿਆਂ ਹੀ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਸਾਮਰਾਜ (ਐਮਪਾਈਰ) ਉਸਾਰਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਹਨਾਂ ਬਸਤੀਆਂ/ਅਰਧ ਬਸਤੀਆਂ ਨੂੰ ਸੈਂਕੜੇ ਸਾਲ ਲੁੱਟਣ-ਕੁੱਟਣ ਰਾਹੀਂ ਹੀ ਬਰਤਾਨੀਆ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਸਾਮਰਾਜੀ ਤਾਕਤ ਵਜੋਂ ਉੱਭਰਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਅੱਜ ਵੀ ਇੱਕ ਸਾਮਰਾਜੀ ਤਾਕਤ ਹੈ। ਚਾਹੇ ਸਾਮਰਾਜੀ ਖੇਮੇ ਵਿੱਚ ਉਸਦਾ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਲਾ ਰੁਤਬਾ ਬਰਕਰਾਰ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ, ਉਹ ਅੱਜ ਵੀ ਨਵ-ਬਸਤੀਆਨਾ ਲੁੱਟ-ਖੋਹ ਅਤੇ ਦਾਬੇ ਦੇ ਬਲਬੂਤੇ ਪਛੜੇ ਮੁਲਕਾਂ ਦੀ ਕਿਰਤ, ਜ਼ਮੀਨ-ਜਾਇਦਾਦ ਅਤੇ ਕੁਦਰਤੀ ਦੌਲਤ-ਖਜ਼ਾਨਿਆਂ ਨੂੰ ਚੂੰਡਣ ਦੇ ਰਾਹ 'ਤੇ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਹ ਅੱਜ ਵੀ ਅਮਰੀਕੀ-ਸਾਮਰਾਜੀ ਮਹਾਂ ਤਾਕਤ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਹੇਠਲੇ ਸਾਮਰਾਜੀ ਗੁੱਟ ਵੱਲੋਂ ਪਛੜੇ ਮੁਲਕਾਂ (ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ, ਇਰਾਕ, ਸੀਰੀਆ, ਲਿਬੀਆ ਆਦਿ) 'ਤੇ ਵਿੱਢੀ ਫੌਜੀ ਹਮਲੇ ਅਤੇ ਮਾਰਧਾੜ ਦੀ ਧਾੜਵੀ ਮੁਹਿੰਮ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ।
ਸੋ ਕਹਿਣ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਉੱਨੀਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਇੱਕ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਤਾਕਤ ਵਜੋਂ ਅਤੇ ਵੀਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਅੱਜ ਤੱਕ ਇੱਕ ਸਾਮਰਾਜੀ ਤਾਕਤ ਵਜੋਂ ਬਰਤਾਨੀਆ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਪਛੜੇ ਮੁਲਕਾਂ ਨੂੰ ਡੰਡੇ ਦੇ ਜ਼ੋਰ ਪਹਿਲਾਂ ਬਸਤੀਵਾਦੀ/ਅਰਧ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਅਤੇ ਫਿਰ ਨਵ-ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਅਧੀਨਗੀ ਹੇਠ ਰੱਖਣ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਹੈ। ਪਛੜੇ ਮੁਲਕਾਂ ਨੂੰ ਰੱਜ ਕੇ ਲੁੱਟ-ਕੁੱਟਣ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਹੈ। ਇਸ ਅਧੀਨਗੀ ਦੇ ਜੂਲੇ ਨੂੰ ਵਗਾਹ ਮਾਰਨ ਲਈ ਉੱਠਦੀ ਜਨਤਾ 'ਤੇ ਕਾਲੇ ਕਾਨੂੰਨ ਮੜ੍ਹਨ, ਜੇਲ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਤਾੜਨ, ਫਾਂਸੀਆਂ 'ਤੇ ਚਾੜ੍ਹਨ ਅਤੇ ਗੋਲੀਆਂ ਨਾਲ ਭੁੰਨਣ ਰਾਹੀਂ ਲਾਸ਼ਾਂ ਦੇ ਢੇਰ ਵਿਛਾਉਣ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਹੈ। ਬਰਤਾਨਵੀ ਸਾਮਰਾਜੀ ਹਾਕਮਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਇਸ ਇਤਿਹਾਸ 'ਤੇ ਫਖ਼ਰ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਆਪਣੀ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਅਤੇ ਸਾਮਰਾਜੀ ਮਾਰਧਾੜ ਦੇ ਕਾਲੇ ਕਾਰਨਾਮਿਆਂ ਅਤੇ ਮਾਰਧਾੜ ਦੀ ਨੀਤੀ ਤੇ ਦਸਤੂਰ 'ਤੇ ਨਾਂ ਹੀ ਕੋਈ ਸ਼ਰਮ ਹੈ, ਨਾ ਹੀ ਕੋਈ ਅਫਸੋਸ ਹੈ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਇਹਨਾਂ ਕਾਰਨਾਮਿਆਂ ਬਾਰੇ ਕਦੀ ਵੀ ਮੁਆਫੀ ਨਹੀਂ ਮੰਗ ਸਕਦੇ।
ਜੱਲ੍ਹਿਆਂਵਾਲਾ ਦੇ ਸਾਕੇ ਬਾਰੇ ਮੁਆਫੀ ਦੀ ਮੰਗ ਕਿਉਂ?
ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜਿਹਨਾਂ ਹਾਕਮ ਜਮਾਤੀ ਸਿਆਸੀ ਤੇ ਬੁੱਧੀਜੀਵੀ ਹਲਕਿਆਂ ਵਿਚੋਂ ਮੁਆਫੀ ਦੀ ਮੰਗ ਉੱਭਰ ਰਹੀ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਭਲੀਭਾਂਤ ਇਹ ਪਤਾ ਹੈ ਕਿ ਬਰਤਾਨਵੀ ਹਾਕਮਾਂ ਵੱਲੋਂ ਇਸ ਕਤਲੇਆਮ ਬਾਰੇ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗਣ ਦੀ ਗੁੰਜਾਇਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਜੇ ਫਿਰ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਵੱਲੋਂ ਇਹ ਮੰਗ ਉਭਾਰੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਸਦਾ ਇੱਕ ਮਕਸਦ ਇਹ ਮੱਤ ਉਭਾਰਨਾ ਹੈ ਕਿ 1947 ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਭਾਰਤ ਬਰਤਾਨੀਆ ਦੀ ਇੱਕ ਬਸਤੀ ਸੀ। ਹੁਣ ਭਾਰਤ ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਦੇਸ਼ ਹੈ। ਦੋਵਾਂ ਮੁਲਕਾਂ ਵਿੱਚ ਬਰਾਬਰਤਾ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸਪਰ ਸਹਿਯੋਗ 'ਤੇ ਆਧਾਰਤ ਰਿਸ਼ਤਾ ਵਿਕਸਤ ਕਰਨ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਬਰਤਾਨਵੀਂ ਹਕੂਮਤ ਵੱਲੋਂ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਦੌਰ ਵਿੱਚ ਜੱਲ੍ਹਿਆਂਵਾਲਾ ਬਾਗ ਵਰਗੇ ਕਤਲੇਆਮ ਅਜੇ ਵੀ ਖਟਾਸ ਘੋਲ ਰਹੇ ਹਨ। ਜੇ ਬਰਤਾਨਵੀਂ ਹਕੂਮਤ ਹੁਣ ਜੱਲ੍ਹਿਆਂਵਾਲਾ ਬਾਗ ਦੇ ਸਾਕੇ ਦੀ ਸੌਵੀਂ ਵਰ੍ਹੇ ਗੰਢ 'ਤੇ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗ ਲਵੇ ਤਾਂ ਇਹ ਖਟਾਸ ਘਟਾਈ ਤੇ ਦੂਰ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਸੀ ਰਿਸ਼ਤਾ ਹੋਰ ਸੁਖਾਵਾਂ ਤੇ ਵਧੀਆ ਬਣਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਦੂਜਾ ਮਕਸਦ ਹੈ- ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਦੌਰ ਵਿੱਚ ਬਰਤਾਨਵੀਂ ਜਾਬਰ ਹਾਕਮਾਂ ਵੱਲੋਂ ਮੁਲਕ ਦੀ ਮੁਕਤੀ ਲਈ ਲੜਦੇ ਲੋਕਾਂ 'ਤੇ ਢਾਹੇ ਨਾ ਭੁੱਲਣਯੋਗ ਅਤੇ ਨਾ-ਮੁਆਫੀਯੋਗ ਜ਼ੁਲਮਾਂ ਅਤੇ ਰਚਾਏ ਅਣਗਿਣਤ ਕਤਲੇਆਮਾਂ ਨੂੰ ਮੁਆਫੀ ਦੇਣ ਯੋਗ ਸਮਝਦਿਆਂ, ਇਹਨਾਂ 'ਤੇ ਮਿੱਟੀ ਪਾਉਣ ਦੀ ਪਹੁੰਚ ਅਖਤਿਆਰ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਇਉਂ, ਇੱਕ ਸਾਮਰਾਜੀ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਤਾਕਤ ਅਤੇ ਬਸਤੀ (ਭਾਰਤ) ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦਰਮਿਆਨ ਬੁਨਿਆਦੀ ਅਤੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਨਾ ਟਕਰਾਅ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨੂੰ ਉਘਾੜਦੀ ਜੱਲ੍ਹਿਆਂਵਾਲਾ ਬਾਗ ਦੇ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਸਮੇਤ ਮੁਲਕ ਦੇ ਲੱਖਾਂ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਵੱਲੋਂ ਵਾਹੀ ਖ਼ੂਨ ਦੀ ਲਕੀਰ 'ਤੇ ਮਿੱਟੀ ਪਾਉਣਾ ਹੈ। ਤੀਜਾ ਮਕਸਦ- ਅੱਜ ਭਾਰਤ ਨੂੰ ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਮੁਲਕ ਵਜੋਂ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਿਆਂ, ਅੱਜ ਵੀ ਬਰਤਾਨੀਆ ਸਮੇਤ ਸੰਸਾਰ ਸਾਮਰਾਜ ਨਾਲ ਭਾਰਤ ਦੇ ਨਵ-ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਅਧੀਨਗੀ ਹੇਠ ਹੋਣ ਦੀ ਹਕੀਕਤ 'ਤੇ ਪਰਦਾਪੋਸ਼ੀ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਅੱਜ ਵੀ ਸਾਮਰਾਜੀਆਂ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਦਲਾਲ ਹਾਕਮ ਜਮਾਤਾਂ ਦੇ ਆਪਾਸ਼ਾਹ ਰਾਜ ਵੱਲੋਂ ਸਾਮਰਾਜੀ-ਜਾਗੀਰੂ ਲੁੱਟ-ਖੋਹ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਣ ਲਈ ਮੁਲਕ ਅੰਦਰ ਲੋਕਾਂ 'ਤੇ ਢਾਹੇ ਜਾ ਰਹੇ ਜਬਰੋ-ਜ਼ੁਲਮ, ਮਾਰਧਾੜ ਤੇ ਕਤਲੋਗਾਰਦ ਦੀ ਮੁਹਿੰਮ 'ਤੇ ਪਰਦਾ ਪਾਉਣਾ ਹੈ।
ਕੌਮੀ ਮੁਕਤੀ ਦੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਇਤਿਹਾਸ ਨੂੰ ਬੁਲੰਦ ਕਰੋ
ਸੋ, ਸਾਮਰਾਜੀ ਹਲਕਿਆਂ ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਦੇ ਹਾਕਮ ਜਮਾਤੀ ਸਿਆਸੀ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵੱਲੋਂ ਉਭਾਰੀ ਜਾ ਰਹੀ ਮੁਆਫੀ ਦੀ ਮੰਗ ਪਿੱਛੇ ਲੋਕ ਦੁਸ਼ਮਣ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਧਰੋਹੀ ਮਕਸਦ ਛੁਪੇ ਹੋਏ ਹਨ। ਮੁਲਕ ਦੇ ਮਿਹਨਤਕਸ਼ ਲੋਕਾਂ ਵਾਸਤੇ ਅਜਿਹੀ ਮੰਗ ਦਾ ਨਾ ਸਿਰਫ ਕੋਈ ਆਧਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਮੰਗ ਪਿੱਛੇ ਛੁਪੇ ਲੋਕ ਦੋਖੀ ਮਕਸਦਾਂ ਨੂੰ ਬੁੱਝਦਿਆਂ, ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨੰਗਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਇਸਦੇ ਐਨ ਉਲਟ, ਸਭਨਾਂ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਇਨਕਲਾਬੀ, ਸਭਨਾਂ ਇਨਕਲਾਬੀ ਜਮਹੂਰੀ ਅਤੇ ਦੋਸ਼ਭਗਤ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਅਤੇ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਵੱਲੋਂ ਮੁਲਕ ਨੂੰ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀਆਂ ਜੰਜ਼ੀਰਾਂ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਕਰਨ ਲਈ ਲੜੇ ਸ਼ਾਨਾਂਮੱਤੇ ਸੰਗਰਾਮ ਦੌਰਾਨ ਸਿਦਕਦਿਲੀ ਨਾਲ ਜਬਰ-ਤਸ਼ੱਦਦ ਮੂਹਰੇ ਸਾਬਤਕਦਮ ਰਹਿਣ, ਹੱਸ ਹੱਸ ਕੇ ਫਾਂਸੀਆਂ ਦੇ ਰੱਸਿਆਂ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣ ਅਤੇ ਹਿੱਕਾਂ ਵਿੱਚ ਗੋਲੀਆਂ ਖਾ ਕੇ ਸ਼ਹਾਦਤੀ ਜਾਮ ਪੀਣ ਦੇ ਉਹਨਾਂ ਅਣਗਿਣਤ ਕਾਬਲੇਫਖਰ ਸ਼ਾਨਾਂਮੱਤੇ ਕਾਰਨਾਮਿਆਂ ਨੂੰ ਬੁਲੰਦ ਕਰਦਿਆਂ, ਐਲਾਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅੰਗਰੇਜ਼ ਹਾਕਮਾਂ ਵੱਲੋਂ ਰਚੇ ਜਬਰ-ਜ਼ੁਲਮ ਦੇ ਕਾਂਡ ਨਾਮੁਆਫੀਯੋਗ ਗੁਨਾਹ ਹਨ। ਇਹਨਾਂ ਬੱਜਰ ਗੁਨਾਹਾਂ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਭਾਰਤ 'ਤੇ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਨਵ-ਬਸਤੀਆਨਾ ਗਲਬੇ ਦਾ ਮੁਕੰਮਲ ਫਸਤਾ ਵੱਢਣ ਅਤੇ ਉਸਦੀਆਂ ਦਲਾਲ ਹਾਕਮ ਜਮਾਤਾਂ ਦੇ ਰਾਜ ਭਾਗ ਦਾ ਭੋਗ ਪਾਉਣ ਲਈ ਲੜੀ ਜਾ ਰਹੀ ਇਨਕਲਾਬੀ ਜੰਗ ਰਾਹੀਂ ਦਿੱਤੀ ਜਾਵੇਗੀ। ਜੰਗ, ਜਿਹੜੀ 1947 ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਬਸਤੀਵਾਦ, ਰਜਵਾੜਾਸ਼ਾਹੀ-ਜਾਗੀਰਦਾਰੀ ਖਿਲਾਫ ਲੜੀ ਗਈ ਸੀ, ਜਿਹੜੀ ਅੱਜ ਵੀ ਜਾਰੀ ਹੈ, ਜੋ ਸਾਮਰਾਜ ਅਤੇ ਉਸਦੀਆਂ ਚਾਟੜੀਆਂ ਹਾਕਮ ਜਮਾਤਾਂ ਦੇ ਪਿਛਾਖੜੀ ਰਾਜਭਾਗ ਨੂੰ ਮੌਤ ਕੰਬਣੀਆਂ ਛੇੜ ਰਹੀ ਹੈ। ੦-੦
ਦੇਸ਼-ਧਰੋਹੀ ਮਕਸਦਾਂ ਨੂੰ ਪਛਾਣੋ
-ਨਵਜੋਤ
ਕੁੱਝ ਹਾਕਮ ਜਮਾਤੀ ਸਿਆਸੀ ਹਲਕਿਆਂ, ਬੁਰਜੂਆ ਉਦਾਰਵਾਦੀ ਬੁੱਧੀਜੀਵੀਆਂ, ਵਿਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਕੁੱਝ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਅਤੇ ਕੁੱਝ ਪੱਤਰਕਾਰਾਂ ਵੱਲੋਂ ਇਹ ਮੰਗ ਉਭਾਰੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ ਕਿ ਬਰਤਾਨੀਆ ਦੀ ਮੌਜੂਦਾ ਸਰਕਾਰ ਵੱਲੋਂ ਜੱਲ੍ਹਿਆਂਵਾਲੇ ਬਾਗ ਵਿੱਚ ਕੀਤੇ ਕਤਲੇਆਮ ਦੀ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਹੱਦ ਤੱਕ ਇਸ ਦਬਾਅ ਨੂੰ ਹੁੰਗਾਰਾ ਦਿੰਦਿਆਂ, ਬਰਤਾਨਵੀਂ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਥਰੇਸਾ ਮੇਅ ਵੱਲੋਂ ਪਿਛਲੇ ਦਿਨੀਂ ਪਾਰਲੀਮੈਂਟ (ਹਾਊਸ ਆਫ ਕਾਮਨਜ਼) ਵਿੱਚ ਬੜੇ ਹੀ ਬੋਚਵੇਂ ਢੰਗ ਨਾਲ ਕਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਕਤਲੇਆਮ ਬਰਤਾਨਵੀ ਇਤਿਹਾਸ 'ਤੇ ਇੱਕ ''ਸ਼ਰਮਨਾਕ ਧੱਬਾ'' ਹੈ। ਪਰ ਉਸ ਵੱਲੋਂ ਮੁਆਫੀ ਨਹੀਂ ਮੰਗੀ ਗਈ। ਇਸ ਨੂੰ ਕੁੱਝ ਹਲਕਿਆਂ ਵੱਲੋਂ ਗੈਰ-ਤਸੱਲੀਬਖਸ਼ ਸਮਝਦਿਆਂ, ਫਿਰ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗਣ ਦੀ ਮੰਗ ਉਭਾਰੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ।
ਬਰਤਾਨਵੀ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਦੇ ਬਿਆਨ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਬਰਤਾਨਵੀ ਹਕੂਮਤ ਡਾਇਰ ਵੱਲੋਂ ਨਿਹੱਥੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਇਕੱਠ 'ਤੇ ਗੋਲੀ ਚਲਾਉਣ ਅਤੇ ਕਤਲੇਆਮ ਰਚਾਉਣ ਦੇ ਇਸ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਕਦਮ ਨੂੰ ਤਾਂ ਨਾਮੁਨਾਸਿਬ ਕਹਿ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਹੁਣ ਸੋਚਦਿਆਂ ਇਹ ਕਹਿ ਸਕਦੀ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਵਕਤ ਹਾਲਤ ਨੂੰ ਨਜਿੱਠਣ ਲਈ ਅਜਿਹਾ ਕਦਮ ਉਠਾਉਣ ਤੋਂ ਬਚਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਹੋਰ ਬਦਲਵੇਂ ਕਦਮ ਉਠਾਉਣ ਦੀਆਂ ਗੁੰਜਾਇਸ਼ਾਂ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਪਰ ਇਸ ਕਦਮ ਪਿੱਛੇ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਬਰਤਾਨਵੀਂ ਹਾਕਮਾਂ ਦੀ ਡੰਡੇ ਦੇ ਜ਼ੋਰ ਭਾਰਤ ਨੂੰ ਗੁਲਾਮ ਬਸਤੀ ਬਣਾਉਣ ਅਤੇ ਫਿਰ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਗੁਲਾਮੀ ਦੇ ਜੂਲੇ ਨੂੰ ਵਗਾਹ ਮਾਰਨ ਲਈ ਉੱਠਦੇ ਬਾਗੀ ਲੋਕ ਉਭਾਰ ਨੂੰ ਡੰਡੇ ਦੇ ਜ਼ੋਰ ਕੁਚਲ ਸੁੱਟਣ ਦੀ ਨੀਤੀ ਦਾ ਖੰਡਨ ਕਰਨ ਅਤੇ ਇਸ 'ਤੇ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗਣ ਲਈ ਕਦਾਚਿਤ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਮੇਅ ਦੇ ਬਿਆਨ ਪਿੱਛੇ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਲੁਕਵਾਂ ਤਰਕ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਬਰਤਾਨੀਆ ਵੱਲੋਂ ਡੰਡੇ ਦੇ ਜ਼ੋਰ (ਫੌਜੀ ਮਾਰਧਾੜ) ਨਾਲ ਏਸ਼ੀਆ, ਅਫਰੀਕਾ ਅਤੇ ਲਾਤੀਨੀ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਕਈ ਦਰਜ਼ਨ ਮੁਲਕਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਬਸਤੀਆਂ/ਅਰਧ ਬਸਤੀਆਂ ਬਣਾਉਂਦਿਆਂ ਹੀ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਸਾਮਰਾਜ (ਐਮਪਾਈਰ) ਉਸਾਰਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਇਹਨਾਂ ਬਸਤੀਆਂ/ਅਰਧ ਬਸਤੀਆਂ ਨੂੰ ਸੈਂਕੜੇ ਸਾਲ ਲੁੱਟਣ-ਕੁੱਟਣ ਰਾਹੀਂ ਹੀ ਬਰਤਾਨੀਆ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਸਾਮਰਾਜੀ ਤਾਕਤ ਵਜੋਂ ਉੱਭਰਿਆ ਸੀ। ਉਹ ਅੱਜ ਵੀ ਇੱਕ ਸਾਮਰਾਜੀ ਤਾਕਤ ਹੈ। ਚਾਹੇ ਸਾਮਰਾਜੀ ਖੇਮੇ ਵਿੱਚ ਉਸਦਾ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਲਾ ਰੁਤਬਾ ਬਰਕਰਾਰ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ, ਉਹ ਅੱਜ ਵੀ ਨਵ-ਬਸਤੀਆਨਾ ਲੁੱਟ-ਖੋਹ ਅਤੇ ਦਾਬੇ ਦੇ ਬਲਬੂਤੇ ਪਛੜੇ ਮੁਲਕਾਂ ਦੀ ਕਿਰਤ, ਜ਼ਮੀਨ-ਜਾਇਦਾਦ ਅਤੇ ਕੁਦਰਤੀ ਦੌਲਤ-ਖਜ਼ਾਨਿਆਂ ਨੂੰ ਚੂੰਡਣ ਦੇ ਰਾਹ 'ਤੇ ਚੱਲ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਉਹ ਅੱਜ ਵੀ ਅਮਰੀਕੀ-ਸਾਮਰਾਜੀ ਮਹਾਂ ਤਾਕਤ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਹੇਠਲੇ ਸਾਮਰਾਜੀ ਗੁੱਟ ਵੱਲੋਂ ਪਛੜੇ ਮੁਲਕਾਂ (ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ, ਇਰਾਕ, ਸੀਰੀਆ, ਲਿਬੀਆ ਆਦਿ) 'ਤੇ ਵਿੱਢੀ ਫੌਜੀ ਹਮਲੇ ਅਤੇ ਮਾਰਧਾੜ ਦੀ ਧਾੜਵੀ ਮੁਹਿੰਮ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ।
ਸੋ ਕਹਿਣ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਕਿ ਉੱਨੀਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅੰਤ ਤੱਕ ਇੱਕ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਤਾਕਤ ਵਜੋਂ ਅਤੇ ਵੀਹਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਅੱਜ ਤੱਕ ਇੱਕ ਸਾਮਰਾਜੀ ਤਾਕਤ ਵਜੋਂ ਬਰਤਾਨੀਆ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਪਛੜੇ ਮੁਲਕਾਂ ਨੂੰ ਡੰਡੇ ਦੇ ਜ਼ੋਰ ਪਹਿਲਾਂ ਬਸਤੀਵਾਦੀ/ਅਰਧ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਅਤੇ ਫਿਰ ਨਵ-ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਅਧੀਨਗੀ ਹੇਠ ਰੱਖਣ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਹੈ। ਪਛੜੇ ਮੁਲਕਾਂ ਨੂੰ ਰੱਜ ਕੇ ਲੁੱਟ-ਕੁੱਟਣ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਹੈ। ਇਸ ਅਧੀਨਗੀ ਦੇ ਜੂਲੇ ਨੂੰ ਵਗਾਹ ਮਾਰਨ ਲਈ ਉੱਠਦੀ ਜਨਤਾ 'ਤੇ ਕਾਲੇ ਕਾਨੂੰਨ ਮੜ੍ਹਨ, ਜੇਲ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਤਾੜਨ, ਫਾਂਸੀਆਂ 'ਤੇ ਚਾੜ੍ਹਨ ਅਤੇ ਗੋਲੀਆਂ ਨਾਲ ਭੁੰਨਣ ਰਾਹੀਂ ਲਾਸ਼ਾਂ ਦੇ ਢੇਰ ਵਿਛਾਉਣ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਹੈ। ਬਰਤਾਨਵੀ ਸਾਮਰਾਜੀ ਹਾਕਮਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਇਸ ਇਤਿਹਾਸ 'ਤੇ ਫਖ਼ਰ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਆਪਣੀ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਅਤੇ ਸਾਮਰਾਜੀ ਮਾਰਧਾੜ ਦੇ ਕਾਲੇ ਕਾਰਨਾਮਿਆਂ ਅਤੇ ਮਾਰਧਾੜ ਦੀ ਨੀਤੀ ਤੇ ਦਸਤੂਰ 'ਤੇ ਨਾਂ ਹੀ ਕੋਈ ਸ਼ਰਮ ਹੈ, ਨਾ ਹੀ ਕੋਈ ਅਫਸੋਸ ਹੈ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਇਹਨਾਂ ਕਾਰਨਾਮਿਆਂ ਬਾਰੇ ਕਦੀ ਵੀ ਮੁਆਫੀ ਨਹੀਂ ਮੰਗ ਸਕਦੇ।
ਜੱਲ੍ਹਿਆਂਵਾਲਾ ਦੇ ਸਾਕੇ ਬਾਰੇ ਮੁਆਫੀ ਦੀ ਮੰਗ ਕਿਉਂ?
ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜਿਹਨਾਂ ਹਾਕਮ ਜਮਾਤੀ ਸਿਆਸੀ ਤੇ ਬੁੱਧੀਜੀਵੀ ਹਲਕਿਆਂ ਵਿਚੋਂ ਮੁਆਫੀ ਦੀ ਮੰਗ ਉੱਭਰ ਰਹੀ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਭਲੀਭਾਂਤ ਇਹ ਪਤਾ ਹੈ ਕਿ ਬਰਤਾਨਵੀ ਹਾਕਮਾਂ ਵੱਲੋਂ ਇਸ ਕਤਲੇਆਮ ਬਾਰੇ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗਣ ਦੀ ਗੁੰਜਾਇਸ਼ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਜੇ ਫਿਰ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਵੱਲੋਂ ਇਹ ਮੰਗ ਉਭਾਰੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਇਸਦਾ ਇੱਕ ਮਕਸਦ ਇਹ ਮੱਤ ਉਭਾਰਨਾ ਹੈ ਕਿ 1947 ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਭਾਰਤ ਬਰਤਾਨੀਆ ਦੀ ਇੱਕ ਬਸਤੀ ਸੀ। ਹੁਣ ਭਾਰਤ ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਦੇਸ਼ ਹੈ। ਦੋਵਾਂ ਮੁਲਕਾਂ ਵਿੱਚ ਬਰਾਬਰਤਾ ਅਤੇ ਪ੍ਰਸਪਰ ਸਹਿਯੋਗ 'ਤੇ ਆਧਾਰਤ ਰਿਸ਼ਤਾ ਵਿਕਸਤ ਕਰਨ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਬਰਤਾਨਵੀਂ ਹਕੂਮਤ ਵੱਲੋਂ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਦੌਰ ਵਿੱਚ ਜੱਲ੍ਹਿਆਂਵਾਲਾ ਬਾਗ ਵਰਗੇ ਕਤਲੇਆਮ ਅਜੇ ਵੀ ਖਟਾਸ ਘੋਲ ਰਹੇ ਹਨ। ਜੇ ਬਰਤਾਨਵੀਂ ਹਕੂਮਤ ਹੁਣ ਜੱਲ੍ਹਿਆਂਵਾਲਾ ਬਾਗ ਦੇ ਸਾਕੇ ਦੀ ਸੌਵੀਂ ਵਰ੍ਹੇ ਗੰਢ 'ਤੇ ਮੁਆਫੀ ਮੰਗ ਲਵੇ ਤਾਂ ਇਹ ਖਟਾਸ ਘਟਾਈ ਤੇ ਦੂਰ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਸੀ ਰਿਸ਼ਤਾ ਹੋਰ ਸੁਖਾਵਾਂ ਤੇ ਵਧੀਆ ਬਣਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਦੂਜਾ ਮਕਸਦ ਹੈ- ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਦੌਰ ਵਿੱਚ ਬਰਤਾਨਵੀਂ ਜਾਬਰ ਹਾਕਮਾਂ ਵੱਲੋਂ ਮੁਲਕ ਦੀ ਮੁਕਤੀ ਲਈ ਲੜਦੇ ਲੋਕਾਂ 'ਤੇ ਢਾਹੇ ਨਾ ਭੁੱਲਣਯੋਗ ਅਤੇ ਨਾ-ਮੁਆਫੀਯੋਗ ਜ਼ੁਲਮਾਂ ਅਤੇ ਰਚਾਏ ਅਣਗਿਣਤ ਕਤਲੇਆਮਾਂ ਨੂੰ ਮੁਆਫੀ ਦੇਣ ਯੋਗ ਸਮਝਦਿਆਂ, ਇਹਨਾਂ 'ਤੇ ਮਿੱਟੀ ਪਾਉਣ ਦੀ ਪਹੁੰਚ ਅਖਤਿਆਰ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਇਉਂ, ਇੱਕ ਸਾਮਰਾਜੀ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਤਾਕਤ ਅਤੇ ਬਸਤੀ (ਭਾਰਤ) ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦਰਮਿਆਨ ਬੁਨਿਆਦੀ ਅਤੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਨਾ ਟਕਰਾਅ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨੂੰ ਉਘਾੜਦੀ ਜੱਲ੍ਹਿਆਂਵਾਲਾ ਬਾਗ ਦੇ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਸਮੇਤ ਮੁਲਕ ਦੇ ਲੱਖਾਂ ਸ਼ਹੀਦਾਂ ਵੱਲੋਂ ਵਾਹੀ ਖ਼ੂਨ ਦੀ ਲਕੀਰ 'ਤੇ ਮਿੱਟੀ ਪਾਉਣਾ ਹੈ। ਤੀਜਾ ਮਕਸਦ- ਅੱਜ ਭਾਰਤ ਨੂੰ ਇੱਕ ਆਜ਼ਾਦ ਮੁਲਕ ਵਜੋਂ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਿਆਂ, ਅੱਜ ਵੀ ਬਰਤਾਨੀਆ ਸਮੇਤ ਸੰਸਾਰ ਸਾਮਰਾਜ ਨਾਲ ਭਾਰਤ ਦੇ ਨਵ-ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਅਧੀਨਗੀ ਹੇਠ ਹੋਣ ਦੀ ਹਕੀਕਤ 'ਤੇ ਪਰਦਾਪੋਸ਼ੀ ਕਰਨਾ ਹੈ। ਅੱਜ ਵੀ ਸਾਮਰਾਜੀਆਂ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਦਲਾਲ ਹਾਕਮ ਜਮਾਤਾਂ ਦੇ ਆਪਾਸ਼ਾਹ ਰਾਜ ਵੱਲੋਂ ਸਾਮਰਾਜੀ-ਜਾਗੀਰੂ ਲੁੱਟ-ਖੋਹ ਨੂੰ ਬਰਕਰਾਰ ਰੱਖਣ ਲਈ ਮੁਲਕ ਅੰਦਰ ਲੋਕਾਂ 'ਤੇ ਢਾਹੇ ਜਾ ਰਹੇ ਜਬਰੋ-ਜ਼ੁਲਮ, ਮਾਰਧਾੜ ਤੇ ਕਤਲੋਗਾਰਦ ਦੀ ਮੁਹਿੰਮ 'ਤੇ ਪਰਦਾ ਪਾਉਣਾ ਹੈ।
ਕੌਮੀ ਮੁਕਤੀ ਦੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਇਤਿਹਾਸ ਨੂੰ ਬੁਲੰਦ ਕਰੋ
ਸੋ, ਸਾਮਰਾਜੀ ਹਲਕਿਆਂ ਅਤੇ ਭਾਰਤ ਦੇ ਹਾਕਮ ਜਮਾਤੀ ਸਿਆਸੀ ਹਿੱਸਿਆਂ ਵੱਲੋਂ ਉਭਾਰੀ ਜਾ ਰਹੀ ਮੁਆਫੀ ਦੀ ਮੰਗ ਪਿੱਛੇ ਲੋਕ ਦੁਸ਼ਮਣ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ ਧਰੋਹੀ ਮਕਸਦ ਛੁਪੇ ਹੋਏ ਹਨ। ਮੁਲਕ ਦੇ ਮਿਹਨਤਕਸ਼ ਲੋਕਾਂ ਵਾਸਤੇ ਅਜਿਹੀ ਮੰਗ ਦਾ ਨਾ ਸਿਰਫ ਕੋਈ ਆਧਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਸਗੋਂ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਇਸ ਮੰਗ ਪਿੱਛੇ ਛੁਪੇ ਲੋਕ ਦੋਖੀ ਮਕਸਦਾਂ ਨੂੰ ਬੁੱਝਦਿਆਂ, ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਨੰਗਾ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।
ਇਸਦੇ ਐਨ ਉਲਟ, ਸਭਨਾਂ ਕਮਿਊਨਿਸਟ ਇਨਕਲਾਬੀ, ਸਭਨਾਂ ਇਨਕਲਾਬੀ ਜਮਹੂਰੀ ਅਤੇ ਦੋਸ਼ਭਗਤ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਅਤੇ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਨੂੰ ਭਾਰਤ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਵੱਲੋਂ ਮੁਲਕ ਨੂੰ ਬਸਤੀਵਾਦੀ ਸਾਮਰਾਜ ਦੀਆਂ ਜੰਜ਼ੀਰਾਂ ਤੋਂ ਮੁਕਤ ਕਰਨ ਲਈ ਲੜੇ ਸ਼ਾਨਾਂਮੱਤੇ ਸੰਗਰਾਮ ਦੌਰਾਨ ਸਿਦਕਦਿਲੀ ਨਾਲ ਜਬਰ-ਤਸ਼ੱਦਦ ਮੂਹਰੇ ਸਾਬਤਕਦਮ ਰਹਿਣ, ਹੱਸ ਹੱਸ ਕੇ ਫਾਂਸੀਆਂ ਦੇ ਰੱਸਿਆਂ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣ ਅਤੇ ਹਿੱਕਾਂ ਵਿੱਚ ਗੋਲੀਆਂ ਖਾ ਕੇ ਸ਼ਹਾਦਤੀ ਜਾਮ ਪੀਣ ਦੇ ਉਹਨਾਂ ਅਣਗਿਣਤ ਕਾਬਲੇਫਖਰ ਸ਼ਾਨਾਂਮੱਤੇ ਕਾਰਨਾਮਿਆਂ ਨੂੰ ਬੁਲੰਦ ਕਰਦਿਆਂ, ਐਲਾਨ ਕਰਨਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅੰਗਰੇਜ਼ ਹਾਕਮਾਂ ਵੱਲੋਂ ਰਚੇ ਜਬਰ-ਜ਼ੁਲਮ ਦੇ ਕਾਂਡ ਨਾਮੁਆਫੀਯੋਗ ਗੁਨਾਹ ਹਨ। ਇਹਨਾਂ ਬੱਜਰ ਗੁਨਾਹਾਂ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਭਾਰਤ 'ਤੇ ਸਾਮਰਾਜ ਦੇ ਨਵ-ਬਸਤੀਆਨਾ ਗਲਬੇ ਦਾ ਮੁਕੰਮਲ ਫਸਤਾ ਵੱਢਣ ਅਤੇ ਉਸਦੀਆਂ ਦਲਾਲ ਹਾਕਮ ਜਮਾਤਾਂ ਦੇ ਰਾਜ ਭਾਗ ਦਾ ਭੋਗ ਪਾਉਣ ਲਈ ਲੜੀ ਜਾ ਰਹੀ ਇਨਕਲਾਬੀ ਜੰਗ ਰਾਹੀਂ ਦਿੱਤੀ ਜਾਵੇਗੀ। ਜੰਗ, ਜਿਹੜੀ 1947 ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਬਸਤੀਵਾਦ, ਰਜਵਾੜਾਸ਼ਾਹੀ-ਜਾਗੀਰਦਾਰੀ ਖਿਲਾਫ ਲੜੀ ਗਈ ਸੀ, ਜਿਹੜੀ ਅੱਜ ਵੀ ਜਾਰੀ ਹੈ, ਜੋ ਸਾਮਰਾਜ ਅਤੇ ਉਸਦੀਆਂ ਚਾਟੜੀਆਂ ਹਾਕਮ ਜਮਾਤਾਂ ਦੇ ਪਿਛਾਖੜੀ ਰਾਜਭਾਗ ਨੂੰ ਮੌਤ ਕੰਬਣੀਆਂ ਛੇੜ ਰਹੀ ਹੈ। ੦-੦
No comments:
Post a Comment